miércoles, 22 de septiembre de 2010

Últimas semanas


“Life is like a coin. You spend it anyway you wish, but you only spend it once”
“La vida es como una moneda. Lo gastas en lo que quieres, pero lo gastas una única vez”.
Kaixo!
Ya no queda nada…hace tiempo que no escribo pero es que estas últimas semanas están siendo ajetreadas. He estado unos días con una familia en Goa (tras un viaje de 17 horas en bus), me fui de excursión a ver otros proyectos de los jesuitas con gente adivasi, los proyectos de la ONGD catalana Sonrisas de Bombay, ha sido Ganesh Chaturthi, excursión a Elephanta Caves etc. Ya os contaré más adelante esto…He tenido la oportunidad de conocer a Fede Sopeña; jesuita catalán que lleva 60 años en la India. Ha sido genial poder hablar con el, su sabiduria, su inteligencia, pero sobre todo su ternura y cercania, me hicieron sentir como en casa. Los proyectos de Sonrisas eran una escuela, una leproseria y “Creative handicrafts” un proyecto que da trabajo a mujeres discriminadas.
Han sido días bonitos…he conocido gente muy agradable y también han sido días llenos de anécdotas…y es que aquí, todos los días son diferentes.
El jueves me voy unos días a Delhi. Por un lado, me apetece ir para hacer algo de turismo, pero por otro, me da un poco de pena dejar a las niñas…cuando vuelva de Delhi, tendré solo una semana más para poder estar con ellas. Y es que esto se está acabando…han sido meses llenos de sentimientos, de subidas, de bajadas…pero poco a poco empiezo de nuevo a pensar en aquello, lo que me espera, la rutina…eso si, espero afrontarlo con una perspectiva, por lo menos, ligeramente diferente.
En un post anterior os mencionaba la gratitud, que reconozco, tampoco sabía muy bien definir…
“An attitude of gratitude is a beautitude”.
“Gratitude is the memory of the heart”.
 “La gratitud es la memoria del corazón”
Es la virtud por la cual una persona reconoce, interior y exteriormente, los regalos recibidos y trata de corresponder en algo por lo que recibió. Esencialmente, la gratitud consiste de una disposición interior, un corazón agradecido, pero cuando es genuino trata, de alguna forma, de expresarse en palabras y en obras.
Ea datorren astean idazteko denborarik dudan,
Besarkada bero bat,
Edurne

1 comentario:

  1. Anuneeee!!!! cómo va eso??!!!
    ni bueltan, pixkat arraroa, baino bueno, dana ondo... gaur irakurtzen neon, ta pentsatu det "sopeña...cómo me suena..." ta geroago konturatu naiz!nik eman nion ta!! aizu, ba idatzi clarari igual eskertzen ta gero denborakin lasaio esplikatukoiguzu bai beai bai neri ta danoi nola jun zan... ez??
    Ale ba, aprobetxatu azken egun hauek atope, ta segituan gaude tolosan! besarkada bat!!lara

    ResponderEliminar